We beginnen natuurlijk eerst met het voorstellen van onze vrijwilliger. Vertel!
Anjo van den Akker
64 jaar jong
45 jaar getrouwd met Kees
Ik werk nog 21 uur per week.
Twee kinderen Nick en Patti
Alle twee gevoetbald bij onze fijne club
Twee kleinkinderen Sem en Romee. Zoon en dochter van Patti
Al heel wat jaren een droomkoppel dus met Kees. Wat maakt jullie zo goed samen?
We hebben veel gezamenlijke interesses en vrienden. Muziek, fietstochten met terrasbezoek. We spreken alles met elkaar en helpen en versterken elkaar waar nodig. En zoals Bertus vd Brandhof altijd zegt. “Wat kan het leven mooi zijn als je het maar ziet”. En wij zien het!
Na veertig jaar op de Liebeek te hebben gewoond zijn jullie onlangs verhuisd naar een appartement. Hoe moeilijk was die keuze? Nog geen spijt?
We hadden al langer plannen om een volgende stap te maken. Drie jaar geleden een appartement gekocht op het ENKA-terrein. De bouw ging tot onze grote spijt niet door i.v.m. Pfas en stikstof problemen en bezwaren uit de buurt over de hoogte van het gebouw. Nee we hebben nog steeds geen spijt. We zitten nu heerlijk hoog en droog op het Kazerneterrein met een schitterend uitzicht.
We hebben begrepen dat jij oorspronkelijk uit de Achterhoek komt. Waar precies en welke typische Achterhoekse trekjes heb jij?
Ik ben geboren in Wehl, een plaatsje in de gemeente Doetinchem. Ik heb geen Achterhoekse trekjes meer denk ik. Alleen als mijn zusjes komen, dan komt het Achterhoekse dialect weer naar boven en proat zo weer met ze mee.
Je zou verwachten dat Grolsch dan jouw lievelingsbier is, maar dit blijkt Amstel te zijn. Leg uit..
Amstel is voor mij gewoon het lekkertse biertje dat er is. Eind jaren zeventig gingen we vaak naar Tapperij The Jug aan de Parkweg. Daar hadden en hebben ze Amstelbier op de tap. We komen er nog steeds, een bezoekje waard. Even iets anders dan Museumplein en Mr Bojangles. Het was een hele klap voor mij toen BG naar Heineken overstapte. Eerste keer maar aan de Rose gegaan en meteen met de fiets in de struiken beland....
Op de foto met Sanno fluit. Topcollega en Blauw Geler!
Jij bent ook onderdeel van de welbekende plakgroep. Wat maakt deze groep zo speciaal voor jou?
Heel veel! Ik heb de groep samen met Wibo Tijsseling ongeveer 20 jaar geleden opgericht. En het blijft een hechte vriendengroep die in het bijzonder geniet van de derde helft. Vooral in het begin was de groep de laatsten die bleven “plakken” in de kantine. Vandaar de naam. Ook buiten de club om organiseren we van alles en delen lief en leed met elkaar.
Bij Blauw Geel ben jij verantwoordelijk voor de commissie lief en leed. Kun je wat meer vertellen hierover?
Ja ik zorg voor de Lief en Leed. Een initiatief van het bestuur om bij bijzondere omstandigheden leden een clubattentie te geven. Denk hierbij aan huwelijken, geboorten maar ook aan blessures, ziekenhuisopname en bij overlijden. Om iets te kunnen doen ben ik afhankelijk van verzoeken vanuit het bestuur, maar zeker ook vanuit de leiders en trainers. Dus bij deze graag verzoeken melden via [email protected] of WhatsApp (0610970009). Vergeet daarbij niet om de adresgegevens mee te sturen. Het is niet leuk dat de een wel een attentie krijgt en de ander niet.
Wat zijn de mooiste verhalen/voorbeelden die jij hebt meegemaakt vanuit deze commissie?
Geen specifieke verhalen, maar langsgaan bij een geboorte is en blijft leuk.
Wat betekent Blauw Geel ‘55 voor jou?
Gezelligheid, een plek om je vrienden te ontmoeten. Nick voetbalde al een paar jaar bij de club toen ik voor het eerst mee ging naar zijn wedstrijden. Martien Gerritsen vroeg 25 jaar geleden of ik bardienst wilde draaien en dat was het begin. De eerste bardienst was een verschrikking. Je werd uiteraard door de bargasten uitgetest, vooral door die ene bijzondere man op zijn vaste stekkie in de hoek van de bar Ha Ha. Toen ben ik gevraagd voor de Jubileum- en Evenementencommissie. Vanuit die laatste commissie hebben we geprobeerd om de clubkas te spekken. Niet alleen dingen organiseren die geld kosten, maar geld opleveren. Vanuit die gedachte ontstond het Rad van Fortuin en natuurlijk de Rommelmarkten. Verder Het Bloemetje op Tafel en op eigen initiatief het Fruithapje voor ons 1 ste elftal in de rust van de thuiswedstrijden.
Vooral de Rommelmarkten blijven een mooie herrinering. Oh wat zijn we toen druk geweest. Samen met Wibo ging ik spullen ophalen bij de mensen thuis. Wat hebben we gelachen. Een keer was het zo erg dat Wibo meteen door kon rijden naar de container om daar alles in te mikken, zo vies en slecht was het. Op de dagen van de markten was het fantastisch om te zien hoe massaal de leden van BG zich inzette om de spullen aan de man te brengen. Mooie tijd en veel centjes opgehaald voor de club.
Wordt het niet eens tijd dat zoon Nick ook eens wat vrijwilligerswerk bij de club gaat doen? ;-)
Zo fanatiek als ik ben geweest zal Nick nooit worden, maar hij blijft altijd een Blauwgeler, een niet-spelend lid met een voorkeur voor effe een biertje doen bij de club.
Aan wie geef je het stokje door en waarom?
Wibo Tijsseling. Het is niet op te noemen wat hij allemaal doet voor de club.
